Izložbom su obuhvaćeni trenuci iz života Predraga Tasovca i Milice Babić Andrić.
Predrag Tasovac je rođen 9. avgusta 1922. godine u Bosanskom Šamcu u porodici Mihajla Tasovca, bankovnog činovnika. Prodica Tasovac je stara šamačka porodica. Gimnaziju je završio u Beogradu, studiro je na Ekonomskom, a potom na Filozofskom fakultetu, na odsjeku književnost.
Bio je glumac, doajen srpskog pozorišta, član Narodnog pozorišta u Beogradu. Igrao je u matičnom Narodnom pozorištu u Beogradu, kao i na sceni Jugoslovenksog dramskog pozorišta, Ateljea 212, Pozorišta na Terazijama, Dečjeg pozorišta „Boško Buha“, Hrvatskog narodnog klazališta u Osijeku, te u mnogim predstavama koje su izvođene u okviru Dubrovačkih ljetnih igara, gdje je ostvario brojne uloge. Ostvario je više od 80 uloga u televizijskim dramama, tv serijama i filmovima.
Na jednom od izložbenih panoa napisano je: “Dok je sa zanosom gledao magičnu violinu u rukama svog učitelja Čeha Vaclava, jedan švrća iz Bosanskog Šamca po imenu Predrag Tasovac, sin bankarsog činovnika, nije ni slutio da će u naredne četiri decenije zaslužiti priznanja, kao što su Orden zasluga za narod sa srebrnom zvezdom, Povelja zaslužnog građanina Beograda, Nagrada Narodnog pozorišta u Beogradu za vrhunsko ostvarenje…
– A violina?
– Violina je bila ta preko koje sam zavoleo umetnost – priča poznati pozorišni i televizijski glumac Predrag Tasovac.
– Violina i moj prvi učitelj iz Bosanskog Šamca, gde sam živeo kao dečak, Čeh Vaclav, prezmena mu se ne sećam.
– Tog dobrog Vaclava ne mogu nikada da zaboravim, ni njegov entuzijazam da nam svu muziku i lepotu ovog sveta prenese u naše male, čupave glave.
– U stvari, pozorište sam možda zavoleo još ranije, pre violine, još dok sam bio u Šamcu. Tada smo mi, klinci, sećam se, improvizovali pozornicu u šupi neke Mirjane Janković, sada je slikarka, i kreveljili se do mile volje”, ostale su zapisane Tasovčeve riječi.
Milica Babić Andrić, rođena Šamčanka, osim što je pionirka pozorišne kostimografije, opremila je i prve domaće filmove. Kostimima je opremila filmove: Svi na more 1952. godine, Gospođa ministarka 1958. godine, Mis Stoun 1958. i Živjeće ovaj narod 1947.
Osim toga, kreirala je kostime za oko 300 pozorišnih predstava, opera i baleta u periodu od 1930. do 1963. godine. Bila je zaposlena kao kostimografkinja u Narodnom pozorištu Beograd, a sarađivala je i sa teatrima u Banjaluci, Zagrebu, Sarajevu, Novom Sadu i Ljubljani. U svom radnom gradu proljetos je dobila i spomen kuću, a već dvije godine u Šamcu se održava festival, koji se jednostavno i sasvim dovoljno, zove “Milica”.
Postavka je dostupna javnosti u narednih mjesec dana, svakim radnim danom od 9:00 do 15:00 časova.
